poem for the deaf and hearing impaired

(ominous music)

(crickets chirping)

(floor creaking)

(deep croaking)

(twig snapping)

(rock thudding)

(woman panting)

(static crackling)

 

eilanddichter in coronatijd

dit gedicht biedt ruimte
aan de blauwe lucht
een stralende zon
een onbewolkt gemoed
en aan de einder gloort troost

meer is niet nodig
maar godsamme
wat een kutgedicht

met dank aan karin beumkes voor de titel

herinneringen aan heumen

er was een rivier
aan de rivier lag een dijk
een lage toren stak er
schuchter bovenuit
god is hier veel
maar geen opschepper

dat is zeker heumen
zei ik want er was verder
niets te zien of zeggen

verkeerde rivier snoof jij
en ik moest mijn mond houden
als ik het toch niet wist

zo waren wij op weg
naar nergens en zelfs dat
kwam niet dichterbij

hadj

er liep een moslima op de dijk
men sprak er schande van
wat ze daar te zoeken had
ze had niet eens een hond
en de moskee lag ergens anders

er werd ernstig betwijfeld
of zij het uitzicht wel begreep
als ze het niet kon uitspreken
voertorre see hoisdoine en
mocht zij hier wel zijn van haar man

haar hoofddoekje klapperde zacht
in de wind die haar dreef op die dijk
en haar gestalte werd kleiner
als mekka even nergens ligt
kun je nog steeds naar huisduinen

4 mei 2020

vijfenzeventig jaar vrijheid

vieren we gescheiden van elkaar

achter mondkapjes schermen en ramen

alleen online zijn we nog samen

weer zijn we bezet en lijden

onder een vijandelijke terreur

er sterven mensen aan de willekeur

maar niet aan ondervoeding niet aan

de verkeerde mening of je kleur

geen angst voor wie er klopt aan de deur

wel is er een onzichtbare vijand

die ons aan huis heeft geketend

zo leren we opnieuw begrijpen

wat vrijheid ook al weer betekent

meierblis

videobewerking van mijn gedicht koudvuur over het niet doorgaan van de meierblis van dit jaar door de texelse videoproducent videolux, ingesproken door marjon keller.

op controle

er is veel veranderd dokter
ik sport me een hartafwijking
rust als een veenlijk en jezus
wat eet ik bewust en gezond

ik check mijn plas op bloed
bezie peinzend mijn ontlasting
en onderzoek mijn slijm
als ik moet hoesten

hele dagen knobbels checken
dromen dat je in je cellen stikt
en elke dag de pijn van alles
wat je denkt te voelen

nooit meer weten of je beter bent
maar verder ben ik niet bang

xxx

hoe zou het met ze gaan
heeft c. al zelfmoord gepleegd
of beheerst haar depressie
nog altijd het plaatselijk weer

is m. al aan de tering gestorven
of kan het nog steeds
zeven kinderen
van zeven vaders
tussen de pufjes door

zou het h. zijn gelukt
onzichtbaar te worden
gordijnen dicht ze is er niet
en hoopt dat niemand haar ziet
een mol met bange ogen

en g. zo vol  van angst
voor lelijkheid zou ze al
gestikt zijn in haar spiegelbeeld
of houdt ze nog altijd
haar ogen stijf gesloten

het geeft niet meer
ik heb gevonden
wat ik in jullie zocht