het poppenkerkhof wordt geschoffeld
door een oude beer met een oog
op de graven en een oog op zijn borst
hier liggen betsy loesje fatima hun
armen benen hoofden door hun kleine
mama's afgerukt of dolgedraaid
gescheiden van hun vroegere kastelen
kijken glazen ogen star naar niets
alsof daar iets zou kunnen zijn
dat ze bezielt zoals de beer
hij heeft het eeuwige leven
en wordt steeds opnieuw genaaid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten