het nieuws vermeldt een heuse zombieplaag
een lage nevel doemt de stad tot duister
op sta ik en volg de weg van fluister
die zachtjes doordringt tot mijn sarcofaag
ik moet de eerste oorzaak vinden traag
verrijs ik uit het klamme stof en kluister
mij aan wat er in de verte ruist er
danst een lichtje naast mijn hoofd geen vraag
mijn lichtje helpt me zonder schrammen weg
van al dat dode vlees de lange kerkhofnacht
groeit uit tot droom met horizon ik leg
mijn ogen in hun kassen en verwacht
mijn vlam gestikt in ijl vervlogen zeg
maar je straalt door en stemt de doden zacht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten