het zoemt het flitst het sprankelt
verliest zich in de muren
duikt op mijn kussen op
en kiekeboet je ziet me wel
maar kunt me toch niet vinden
ik richt me op ontsteek het licht
zie niets hoor alleen een stem
die fluistert ik zei het je toch
ik ben een elf en ik genees
geen blinden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten