Zondag 29 november 2009, vanaf 16.30: in de Haagse Kunstkring op de Denneweg 64 wordt de bundel De zee is van iedereen gepresenteerd, een verzameling gedichten, geschreven en geïnspireerd op het manifest Mare Liberum van Hugo de Groot. De middag wordt gepresenteerd door de voormalige stadsdichter Harry Zevenbergen, die samen met Will van Sebille ook samensteller van de bundel is, gepubliceerd in de reeks Haags Fris door uitgeverij Witte. Hij leidt door optredens van onder meer Sel Verhoeven, Jan Bervoets, Geraldina Metselaar, Fred Papenhove, Victor Meijer, David Muiderman en Nomi Ben David. Helaas zal ik er niet bij zijn, omdat ik in Schiedam een andere bundel in ontvangst mag nemen, maar er gaan geruchten dat Max Lerou mijn bewijsexemplaar meeneemt. Onderstaand de oude man en de zee en oorverdovend, de beide in de bundel opgenomen gedichten. Eindelijk eens een plaats waar je me niet hoort over consumptiebonnen.
de oude man en de zee
de vissen die niet in zijn netten zwemmen
spreekt hij toe ze moeten leren te begrijpen
dat het water er slechts is om hen te remmen
zet die kieuwen af roept hij word deel van mij
ik bied de lucht de ruimte en de droogte
van de aarde proef de diepte van de hoogte
kom de modder uit kruip op de kant leer lopen
met je bolle ogen doe niet zo gesloten
hap niet zo blijf stom en laat je kaken
buik naar boven klaar voor de bevrijding
laat alles los en kom naar boven drijven
je helpt jezelf niet door een vis te blijven
zijn stem ketst drie keer op het dove water
voor hij in de spiegel kopje onder gaat
weer niks gevangen wel veel gepraat
spreekt hij toe ze moeten leren te begrijpen
dat het water er slechts is om hen te remmen
zet die kieuwen af roept hij word deel van mij
ik bied de lucht de ruimte en de droogte
van de aarde proef de diepte van de hoogte
kom de modder uit kruip op de kant leer lopen
met je bolle ogen doe niet zo gesloten
hap niet zo blijf stom en laat je kaken
buik naar boven klaar voor de bevrijding
laat alles los en kom naar boven drijven
je helpt jezelf niet door een vis te blijven
zijn stem ketst drie keer op het dove water
voor hij in de spiegel kopje onder gaat
weer niks gevangen wel veel gepraat
oorverdovend
ze zet haar oren aan en draait
de schelpen naar de plaats
waar ze geluid verwacht
ze hoort de zee en in het ruisen
schreeuwen van verdronken vis
het spreekt haar aan en fluistert
dat je zonder kieuwen heel goed
lucht kunt halen dat het water
goed om op te lopen is
en dat je strandt als je het land
aan zwemmen hebt ze heeft nu
wel genoeg geluisterd
ze zet de schelpen af de zee
spreekt verder ongehoord de schelpen
met het laatste verre woord
de schelpen naar de plaats
waar ze geluid verwacht
ze hoort de zee en in het ruisen
schreeuwen van verdronken vis
het spreekt haar aan en fluistert
dat je zonder kieuwen heel goed
lucht kunt halen dat het water
goed om op te lopen is
en dat je strandt als je het land
aan zwemmen hebt ze heeft nu
wel genoeg geluisterd
ze zet de schelpen af de zee
spreekt verder ongehoord de schelpen
met het laatste verre woord
Geen opmerkingen:
Een reactie posten