ik doe het rustig aan
met cafeïne ik tril
zonder al genoeg er
blijft niets hangen
in mijn volle kop
bolle spiegel holle spiegel
ik zie mij door dik en dun
en van al die spanning
gaat de boel er overheen
ik hinnik bits dat van
elf klontjes suiker
een paard misschien wel
heel gelukkig wordt
dat mijn koffie met
of zonder pep er
heus wel tegen kan
alleen ik word er
steeds slapper van
Geen opmerkingen:
Een reactie posten